Jerzy Ochoński fotografie

Trochę z przymrużeniem oka, fotograficzny zapis moich kulinarnych spotkań ze zbiorowym żywieniem na przestrzeni ostatnich kilkunastu lat. Nie wiedzieć dlaczego, fotografowałem (najczęściej telefonem komórkowym) to co jem. Jeżeli prawdziwe jest hasło „jesteś tym co jesz”, to w kontekście tych zdjęć brzmi to nieco złowrogo…

…to skomplikowana przestrzeń. Miejsce, do którego się przybywa, czasami nawet z bardzo daleka. Ale też miejsce, z którego przez dekady - się uciekało. To miejsce w którym się mieszka, mieszkało lub pragnie zamieszkać. Krakowski Kazimierz to cisza wąskich uliczek, ale też zgiełk i hałas Placu Nowego, który dla niektórych z nas na zawsze pozostanie „Placem Żydowskim”. Krakowski Kazimierz wreszcie to przestrzeń wypełniona śladami obecności krakowskich Żydów. Synagogi, cmentarze, kamienice, szkoły, dawne fabryki, ulice, puste parcele, domy modlitw, sklepy, jatki i kramy – mikrokosmos miejsc, z których wydarto życie. /.../ Taki właśnie jest Kazimierz. 

/.../ Codzienność fotoreportera to pogoń za zdarzeniami ważnymi i ważniejszymi, bo tylko takimi interesują się media, nikogo nie zajmują sprawy zwykłe i normalne, stanowiące esencję naszego życia. /…/ Czas zweryfikował nasze dokonania, zwykłe gorące newsy zniknęły w perspektywie zapomnienia, a wartości nabrały niepozorne, często przypadkowe zdjęcia zawierające w sobie magię przetrwania. Chwilowa aktualność wydarzeń jest nieistotna, liczy się wrażliwe oko fotografa, wyczucie dystansu do świata i do samego siebie /.../ To nic ważnego, to tylko nasze życie…